Geguritane ATI
Sesaben pepanggihan

Sajroning pukasaneng pepangihan
Panyawang kang tumus ana lati
Ora… ora bakal ana kang lara
Anamung pawedaran rasa
Laku kan tansah ka iring esem
jejek lampah mesti kapercayan
rasa bonggone pribadi kang kawedar
kadang pancen kroso kaluwih
amugo
pancen ana duwe lan rasa
panyawang saking njobo ora semono anggepe
piro-piro paningal
piro-piro roso
piro-piro suara
sedoyo anggep panggon kang bener
masio kadang ora kasengsem
ojo cidro roso
ana kekurangane jiwo
manungso…manungso
kabeh podo lepat lan lepat ingkah ana njero jiwo
sedoyo kedah di tompo
kanthi roso legowo
alamun kowe biso
ananging tumindaka iro
kudu iso njiret sakabehing angkoro
amirsani sopo siro
sopo sisih iro
sedoyo kang bakal urip ana bunderane urip
kareben ora ngladrang nandang lepat
ora mberet ati kang kahormat
kuciwone ati kang kadung dadi mala
ora semono
kudu gawa esem saben pepanggihan
esem legi
sak temene kerote untuk kang nahan murko
polah sak polah kudu kapikir
ojo nganti dadekne lara sak klorone
kudu iso njogo garis abang kang nate ana
ka owah dadi garise esem sakluarga
pph 16022013sakingpengeling012013
Wedare Roso
Impen wengi kang nandani
Lelampahan kang bakal kedadean
Percoyo lan ora
Kudu was podo
Nata ati nata laku
Ananging ora mung
Nora krasa kapan tumurune
Nalikane lena saka tanda
Tekani wengi kang nora tak karepake
Percoyo sakabehing kapercayan
Lampah sae ingkang dipun tumindak aken
Saben sore
Pangundange Gusti genep kalampahi
Dibarengi carita carita manis
Koyo ora ono kang abot
Tanpa sorot lampu wengi iku
Wungune engen2 Kang ngawali carita ala
Percoyo kudu percoyo
Masio among tanda-tanda
Awan kang tansah peteng
Wengi kang kudu dadi awan
Nora ono bedane
Ati gawa awak gubrambyang
Ora ono roso
Amung banyune mata
Mili tanpa ampet –ampet
Tindak lan tumindak
Ora
Iki masalah roso
Kuciwa
Bingung
Seseke dada ora tan kiro
LAMPAH KANG LEPAT

Pepadange cahyo lintang
Saben wayah kang kaucap
Among guyu lan gumuyu
Carita carita
sifat lan kesenengan
Oleh medarake rasa kang tan rena
Katampa kanthi astha kaleh
Pepelinge margi
Kagem anglampahi gesang
Ayem tentrem
Kasar aluse tembung kang kaucap
Kanthi lambaran raous hormat kinormat
Aku kang nate ketemu
Ana sesambungan kang sambung sinambung
Naging sopo iso
Ngowahi panurune Gusti
Rasa kang iklas kawedar gumuyu
Ka tompo bebase roso
Kok dadeake paugeran
Yen aku sing lepat
Gawe carita sebab musabab
Dangune carita kang ka lampahi
Pudare tembung lan tumindak
Aku among ngadek ana kalepatan
Sedoyo kalepatan.
Amung tembung sepura
Sepurane......
lan sepurane
mangkono sateruse......

Sajroning pukasaneng pepangihan
Panyawang kang tumus ana lati
Ora… ora bakal ana kang lara
Anamung pawedaran rasa
Laku kan tansah ka iring esem
jejek lampah mesti kapercayan
rasa bonggone pribadi kang kawedar
kadang pancen kroso kaluwih
amugo
pancen ana duwe lan rasa
panyawang saking njobo ora semono anggepe
piro-piro paningal
piro-piro roso
piro-piro suara
sedoyo anggep panggon kang bener
masio kadang ora kasengsem
ojo cidro roso
ana kekurangane jiwo
manungso…manungso
kabeh podo lepat lan lepat ingkah ana njero jiwo
sedoyo kedah di tompo
kanthi roso legowo
alamun kowe biso
ananging tumindaka iro
kudu iso njiret sakabehing angkoro
amirsani sopo siro
sopo sisih iro
sedoyo kang bakal urip ana bunderane urip
kareben ora ngladrang nandang lepat
ora mberet ati kang kahormat
kuciwone ati kang kadung dadi mala
ora semono
kudu gawa esem saben pepanggihan
esem legi
sak temene kerote untuk kang nahan murko
polah sak polah kudu kapikir
ojo nganti dadekne lara sak klorone
kudu iso njogo garis abang kang nate ana
ka owah dadi garise esem sakluarga
pph 16022013sakingpengeling012013
Wedare Roso
Impen wengi kang nandani
Lelampahan kang bakal kedadean
Percoyo lan ora
Kudu was podo
Nata ati nata laku
Ananging ora mung
Nora krasa kapan tumurune
Nalikane lena saka tanda
Tekani wengi kang nora tak karepake
Percoyo sakabehing kapercayan
Lampah sae ingkang dipun tumindak aken
Saben sore
Pangundange Gusti genep kalampahi
Dibarengi carita carita manis
Koyo ora ono kang abot
Tanpa sorot lampu wengi iku
Wungune engen2 Kang ngawali carita ala
Percoyo kudu percoyo
Masio among tanda-tanda
Awan kang tansah peteng
Wengi kang kudu dadi awan
Nora ono bedane
Ati gawa awak gubrambyang
Ora ono roso
Amung banyune mata
Mili tanpa ampet –ampet
Tindak lan tumindak
Ora
Iki masalah roso
Kuciwa
Bingung
Seseke dada ora tan kiro
LAMPAH KANG LEPAT
Pepadange cahyo lintang
Saben wayah kang kaucap
Among guyu lan gumuyu
Carita carita
sifat lan kesenengan
Oleh medarake rasa kang tan rena
Katampa kanthi astha kaleh
Pepelinge margi
Kagem anglampahi gesang
Ayem tentrem
Kasar aluse tembung kang kaucap
Kanthi lambaran raous hormat kinormat
Aku kang nate ketemu
Ana sesambungan kang sambung sinambung
Naging sopo iso
Ngowahi panurune Gusti
Rasa kang iklas kawedar gumuyu
Ka tompo bebase roso
Kok dadeake paugeran
Yen aku sing lepat
Gawe carita sebab musabab
Dangune carita kang ka lampahi
Pudare tembung lan tumindak
Aku among ngadek ana kalepatan
Sedoyo kalepatan.
Amung tembung sepura
Sepurane......
lan sepurane
mangkono sateruse......
Komentar
Posting Komentar